Soms zitten er wolken in mijn hoofd,
wolken van verdriet.
Ze zitten diep van binnen,
maar jij, jij ziet ze niet.
Ze spiegelen zich
in mijn staren naar de aarde;
ze halen herinneringen naar boven
die me doen glimlachen.

Het voelt als een verbondenheid met de hemel,
als leven met je hoofd in de wolken.