Voor Sofie (+ 16 december 2012), en voor Lode, Sofie, Glenn, Karel, Matthias, Tom en Ben, en al onze dierbaren

Een kleine boom en een mooi assortiment stenen. Ze passen bij elkaar: de ene vol levenssap, spurtend naar de zon, steeds breder en hoger, een welkome schaduw in de zomer, een schilderspalet in de herfst. En aan zijn voet die gewichtige, onverwoestbare stenen, glad of ruw, gekneusd of afgesleten … zoals jouw en mijn verdriet. Het is moeilijk te zeggen welk van beide je het meeste koesteren moet.

Wat nog ontbreekt: een houten bankje om te mijmeren, je gedachten te verliezen. Eén oog op de boom, één oog op de steen. En een hart dat beiden verbindt.