Dag, Larissa

Larissa met de klinkende naam en de zachte verschijning,
als weggelopen uit een Grieks gedicht
nu heen gegaan langs droeve oevers

In een schuif nog enkele illustraties van je
—een roos, een hart van handen
Een beeld, een werk, een lach, een woord—zo voornáám altijd
Zo doodgewoon, en hoogst bijzonder

Ondraaglijk onbehaaglijk licht het leven
En plots is alles zo zwaar
Jij: rust. Wij missen …

PS

Wie vragen heeft rond zelfdoding, kan bellen naar 1813 of via deze link hulp zoeken.