Pasen is niet los verkrijgbaar.
Het ‘alleluia’ kan pas klinken na het ‘kruisig Hem’.
Pasen is geen zoethoudertje.
Het vindt zijn grond in het leven, in ons eigen leven.
Ons leven is soms een worsteling.
Er ligt een steen op ons hart.
We weten nauwelijks hoe we verder moeten.
We voelen aan den lijve de stille duisternis van het graf.
Maar er is ook iets in ons dat zegt: ‘Leg je daar niet bij neer.
Kom in opstand tegen wat je teneerdrukt.’
En soms is de steen plotseling, ongezien, al weg.
De toegestoken hand van iemand laat je iets zien van een nieuwe dag.
Opstaan uit het graf van onrecht.,
uit het graf van geweld en neergang: daaraan mogen we werken.
We mogen voor elkaar een handreiking zijn.
We mogen elkaar telkens laten weten: er is toekomst, ga weg van het graf.
Er is er ons Eén voorgegaan, die – eens en voorgoed – heeft laten zien,
dat na Goede Vrijdag Pasen komt, na dood leven en na ondergang opstanding.
Daarom herinneren we ons vandaag Hem,
die de garantie is dat leven het wint van de dood.
Hij is ons voorgegaan als mens van God, geschreven in zijn handpalm,
voorgoed.

- Wim Holterman –