Opera op school? Jazeker, opera op school!

een opera van Purcell anno 2012 @DBZ

Na een resem concerten, kooroptredens, jeugdmusicals is er nu ook Dido en Aeneas 2:0. Een opera, alstublieft. Dido en Aeneas van Purcell.

Er is gesleuteld aan Purcells muziek. Gert De Wilde slaagde erin om de dunne scheidingslijn tussen barok, jazz en pop bloot te leggen.
Naast het klassieke is er plaats voor rock en rap. Niet te geloven hoe deze crossover van stijlen en genres op een sublieme manier emoties overbrengen.

Er is niet alleen aan de muziek gemorreld. Ook het libretto van Nahum Tate kreeg een hedendaagse toets. Big Brother maakt zijn opwachting. Carthago is een universele troosteloze plek.

De postmodernistische benadering van Purcells enige opera vroeg voor een atypisch scènebeeld. De opstelling in de ruimte werd danig onconventioneel, de belichting al helemaal apart.

Een unieke samenwerking

Zowel in het gelegenheidsorkest, het koor als in de bezetting van solisten was er de perfecte mix van getalenteerde leerlingen en leerkrachten.

Voor de eerste maal in de DBZ-podiumannalen werd samengewerkt met een extern theatergezelschap, TG DcolT, en een professionele regie (Anna Van den Dooren).

De bundeling van al dat talent gaf een schitterend resultaat.

Herbeleef

In haar geïsoleerde wereld vindt de depressieve Dido opnieuw levensvreugde door de komst van Aeneas. Maar dat is niet naar de zin van Big Brother en zijn bitches. Een tweestrijd barst los. Kiest de mens voor zijn geluk of wordt hij uiteindelijk opgeslorpt door het systeem?

Klik hier voor de fotoset.

Je kan dido en Aeneas:2.0 integraal bekijken en beluisteren.

Vallende sterren, gebroken dromen, …
Kopergietery en Johan Heldenbergh zorgden voor een fantastische toneelervaring voor jongeren van DBZ én Don Bosco Sint-Denijs-Westrem.

Als we door een theaterhuis met naam en faam gevraagd worden om in een theaterproject te stappen, dan moet je durven te springen.

Een uniek uitgangspunt

Het Vallende Sterren – project van Kopergietery kaderde in de door onderwijsminister Smet voorgestelde hervorming van het secundair onderwijs (2011). Om de spiraal van ongelijheid te doorbreken werd de opsplitsing tussen aso, tso en bso opgeheven. Theorie toetsen aan de praktijk, heet dat dan.

Een uniek concept

Veertig enthousiaste leerlingen uit het aso, tso en bso werden samengevoegd tot één ploeg. Onder begeleiding van een professionele theatermaker, muzikant, licht- en geluidontwerper, kostuumontwerpsters, een promoman en enkele betrokken leerkrachten maakten de leerlingen een theatervoorstelling van a tot z.
Alle aspecten kwamen aan bod: improviseren, artistiek creëren, schrijven, decorbouw, licht en geluid, kostuumontwerp, communicatie & vormgeving. De leerlingen kozen op basis van eigen interesse hoe ze in het project stapten.

Het was wellicht een eenmalige, perfecte match: de juiste mensen op het juiste moment hebben elkaar gevonden. Elke leerling, met een persoonlijk verhaal en eigen dna, heeft de kracht van toneelspelen ontdekt.

Een uniek proces

Na weken improvisatie, vertellen en ervaringen delen, leverde Johan Heldenbergh een ontroerende theatertekst af, boordevol verhalen, dromen en verlangens van de leerlingen. Met die tekst ging de ploeg intensief aan de slag. “Omdat we veel fragmenten herkennen uit onze improvisaties, voelt het alsof de geweldige tekst ook een beetje door ons geschreven is. “ (Nathalie V, spel)

Muziek, zang en dans versterkten het verhaal. Enkele liedjes uit de voorstelling werden opgenomen en op cd gebrand onder de deskundige begeleiding van Pieter-Jan De Smet. Er werd zelfs een heuse videoclip gemaakt. Een choreograaf tilde spel en dans op een nog hoger niveau.

Een ploeg van leerlingen werd opgeleid en begeleid om decor en licht- en klanktechniek uit te bouwen om het geheel nóg sterker te maken.

Achter de schermen gingen leerlingen als een professioneel pers- en promoteam aan de slag. Een affiche ontwerpen, een facebookpagina bouwen, flyers ontwikkelen, radiointerviews geven, … De foyer van de Kopergietery werd door de ploeg pers en promo ingericht met tekst- en beeldmateriaal.

Een uniek verhaal

“We zien elkaar zeker terug aan de andere kant van de brug.”
Adolescenten willen de brug naar de volwassenheid oversteken, of niet oversteken.

Het is een fantastisch stuk geworden over opgroeien, harde werkelijkheid, gebroken dromen, twee oevers en een wankele brug.

Een unieke ervaring

“Het zijn niet mijn lessen Nederlands of hun diploma waar de leerlingen nog gaan over vertellen als we ze ooit op een opendeurdag opnieuw ontmoeten. Het is niet enkel de kennis die ze hebben opgedaan op onze scholen die hen zal helpen om op zoek te gaan naar wie ze echt zijn en voor welke dromen ze echt willen vechten. Daar heeft dit project voor gezorgd.” (Jan B, leerkracht DBZ & Don Bosco Sint-Denijs)

“Beschotten zijn weggenomen, vooroordelen verdwenen: tussen de creatieve en schoolse cultuur, tussen jongeren van ASO en TSO en BSO, tussen jongeren met verschillende thuisculturen, tussen volwassenen en jongeren, tussen elk van ons en elk van ons. Respect was ons ongeschreven codewoord, en vertrouwen.” (Liesbet J, leerkracht DBZ)

“Het is de max om samen te werken met een andere school en veel leerlingen in één keer te leren kennen die niet in tso zitten, maar eigenlijk toch gewoon dezelfde dromen hebben.” (Matthias G, spel en muziek)

“De confrontatie aangaan met jezelf, met je kwaliteiten en je gebreken, maar vooral met de angst en het vertrouwen in jezelf en in anderen. Iedereen heeft deze rollercoaster op een andere manier beleefd. Deze emotionele rit heeft van mij voor een stuk een andere mens gemaakt. Het valt eigenlijk niet te beschrijven hoe het was tijdens en na dit fantastische project.” (Katrijn D, spel en zang)

“ Als er mij ooit iemand vraagt wat is het hoogtepunt in uw leven tot nu? Dan zal het wel Vallende sterren zijn!” (Diego D, spel en dans)

De leerlingen van de eerste graad worden uitgedaagd om hun zang- en danstalenten te etaleren. Het is een parcours om u tegen te zeggen.

Leerlingen melden zich, doorstaan een auditie waar ze gewikt en gewogen, bekwaam of te licht worden bevonden.
Zangtalenten krijgen een persoonlijke coach toegewezen om zich klaar te stomen voor de grote show.
Dansers krijgen de kans om zich te bekwamen onder leiding van semi-professionele leerling-choreografen.
Leerkrachten ontfermen zich over projectie, geluid en licht om de show optimaal te ondersteunen.

Er wordt keihard gerepeteerd om uiteindelijk drie keer live op te treden voor een uitverkochte zaal.
Een uitgelezen jury beoordeelt, becommentarieert en deelt de prijzen uit.

Leerlingen die de edities van 2010, 2012 en 2014 meemaakten, houden heel mooie herinneringen over aan hun DBZ-factor.

Klik hier voor een impressie van deze editie.

Schooljaar 2013-2014 wordt een heel jaar lang met veel plezier TegenGas gegeven, kwestie van de gasboetesrage wat te counteren, kwestie van zorgzame aanwezigheid en betrokkenheid te verspreiden.

Tegengas geven

Stel u heeft de keuze:

A: een snoepje krijgen of B: een snoepje geven
A: klagen omdat papa je boterhammen met kaas belegd heeft ipv met hesp of B: papa bedanken omdat hij een kwartier vroeger opgestaan is om je brooddoos te maken
A: wijzen op dat ene rode cijfer op het rapport of B: complimenteren voor de 15 niet rode cijfers
A: je leerkracht uitlachen met zijn 20 keer hummen per les of B: je leerkracht een smartschoolberichtje sturen om hem te bedanken voor de boeiende les
A: chagrijnig zijn omdat het al zo vroeg dag is of B: genieten van een zondoordrenkte ochtendlucht
A: iemand inmaken of B: iemand oppeppen
A: snotteren bij het halflege glas of B: genoegzaam nippen aan het halfvolle
A: boze blik voor wie net je plaats afsnoept op die overvolle bus of B: met de glimlach je plaats afstaan
A: je slaat of B: je zalft
A: je geeft gas of B: je geeft TegenGas

Heeft u doorgaans A geantwoord? U mag rekenen op ons medeleven
Heeft u doorgaans B geantwoord? Welkom in de PAG van de 2de graad en join the club die vindt dat een schouderklopje meer deugd doet dan de zoveelste berisping.

Button van de maand

Elke maand dienen telkens 50 badges dringend uitgedeeld te worden.
Elke maand is er een nieuwe doelgroep die in de watjes gelegd wordt: september was het hoogfeest voor alle leerlingen die met raad en daad de klassfeer een paar graden konden opschroeven. In oktober was het de beurt aan onze vrienden van de betere sportinzet tijdens de middagactiviteiten. November was dan weer weggelegd voor leerlingen die het lastig hebben om allerlei redenen of voor leerlingen die het ons lastig maken: dit onderscheid is soms moeilijk te maken ;)
Voor december hebben we andermaal een specifieke categorie op het oog, maar daarover lees je meer in ons januarinummer.

Wij houden U graag op de hoogte

Elke maand lees je het laatste nieuws van PAG2 in de Gasette, de betere krant voor de meerwaardezoeker in bange en verwarde tijden. Je verneemt er nieuwtjes die je nergens anders zult vernemen, gekruid met wonderbaarlijke nonsens. Elke Gasette geeft ook een stand van zaken met betrekking tot de button van de maand.

Heb je zelf een artikel dat je graag eens lanceert in de ‘Gasette’? Geen probleem: contacteer de dichtstbijgelegen Pagger.

Op 6 december 2013 lanceerden we de nieuwe website.

DBZ profileert zich

Don Bosco Zwijnaarde is een school met een waardevol opvoedingsproject. Sedert 50 jaar is de school gegroeid en zijn de vaste pijlers ondertussen stevig verankerd in de regio.

De tijd was rijp om een en ander tastbaar te maken.

Op ontdekkingstocht

Een website van een school mag meer zijn dan een portaalpagina waarop praktische info gebundeld is.

DBZ timmert aan de weg vanuit een welomschreven opvoedingsproject en visie. We willen de bezoeker graag meenemen op een verkenningstocht. Langs leertrajecten en leefpaden, via tal van projecten, en belangrijke plekjes van het DBZ-universum. Onderweg ontmoet je de mensen die de school uitbouwen.

Vinger aan de pols

Het mediateam, verantwoordelijk voor uitbouw en onderhoud van het wegennet van onze website in samenspraak met de directie, houdt de vinger aan de pols. Deze website – annex Facebookpagina – is dan ook continu in beweging. Nieuwe projecten en initiatieven krijgen steevast een plekje.

We willen onze overleden leerlingen dicht bij ons houden.

Een boom planten: het vergt wel wat werk. Je neemt een schop, je graaft een put, je plant de boom, je geeft water en je wacht. Dat is toch de standaardprocedure?

Maar hoeveel bomen worden standaard geleverd? En hoeveel putten zijn voorspelbaar? Wie graaft, die weet het wel: je vindt altijd meer dan je zocht. Dikwijls dus stenen: vervelende stenen. Je schop schampt er op af, je houweel weet er geen raad mee. Je zou wel een put zonder stenen wensen. Zo’n strandput, waar je moeiteloos kan blijven graven, tot aan de andere kant van de wereld. Tot er een ander besef groeit: geven die lastige stenen ook geen steun? Zal die steen er niet voor zorgen dat je boom terwijl hij groeit zijn wortels om die houvast klauwt, daardoor de stormwind trotseert die elke boom anders onherroepelijk uit het losse zand zou sleuren?

Een kleine boom en een mooi assortiment stenen. Ze passen bij elkaar: de ene vol levenssap, spurtend naar de zon, steeds breder en hoger, een welkome schaduw in de zomer, een schilderspalet in de herfst. En aan zijn voet die gewichtige, onverwoestbare stenen, glad of ruw, gekneusd of afgesleten … zoals jouw en mijn verdriet. Het is moeilijk te zeggen welk van beide je het meeste koesteren moet.

Wat nog ontbreekt: een houten bankje om te mijmeren, je gedachten te verliezen. Eén oog op de boom, één oog op de steen. En een hart dat beiden verbindt.

DBZ probeert verlieskunde een plek te geven op school. Letterlijk én figuurlijk. Er is een draaiboek waar we in nood kunnen op terugvallen, er is een stille plek gecreëerd waar iedereen zich even kan terugtrekken, er is een jaarlijkse herdenkingsviering in de maand november.

Talenkennis, begrip voor elkaars cultuur en multinationaal samenwerken worden steeds belangrijker. Landcommanderij Alden Biesen verwelkomt secundaire scholen uit verschillende landen van de Europese Gemeenschap voor haar Europaklassen. En DBZ tekende graag present.

Tijdens een internationale residentiële projectweek verwelkomt Alden Biesen vier middelbare scholen uit evenveel lidstaten. Elke afvaardiging telt dertien leerlingen van 17 à 18 jaar, en twee leerkrachten. Ze bestuderen een week lang elkaars politieke, sociale en economische structuur. Ook komen actuele binnen- en buitenlandse problemen van de E.U. aan bod.

Leerlingen leren taalbarrières te overwinnen, verschillende standpunten te begrijpen en gemeenschappelijke problemen te onderzoeken. De onderwerpen worden door de deelnemende scholen voorbereid, in plenaire vergaderingen voorgesteld en in vier multinationale discussiegroepen behandeld.

Deelnemen betekent een serieus taalbad. Voertaal is Frans/Duits/Engels. Tijdens de vergaderingen mogen de leerlingen hun moedertaal niet gebruiken. Er wordt niet vertaald.

Op vrijdag is er een finaal rollenspel “European Council of Ministers”. De leerlingen spelen de delegatie van een lidstaat van de E.U. en bespreken op een formele wijze de resoluties die op voorhand door elke school opgesteld worden. Zij discussiëren, amenderen, lobbyen… en stemmen zoals in de echte Europese Ministerraad. Bezoeken aan de Europese instellingen in Brussel en aan andere interessante plaatsen in de regio vervolledigen het programma. ‘s Avonds doen de leerlingen aan sport, spel, muziek en andere ernstige of ludieke activiteiten.

the Z-files unfold

Wat u al wist (en nog niet vergeten was).
en wat u nog niet wist (en beter geweten had).

Preparation One: wie een put graaft voor een ander

Klinkt als een practical joke: het is fluo, het beweegt kriskras over het terrein, meet het land, raadpleegt een vergeelde schets, spuit coördinaten van het ene oor naar het ander en landt pal onder een drukbevolkte picknicktafel. C’est quoi?
Ongetwijfeld het team licht gestoorde organisatoren van 50 jaar DBZ dat zich de pleuris graaft op zoek naar een kist, 50 jaar eerder begraven bij de oprichting van de school. Een kist bevattende: een bandrecorder met daarop de speech van de allereerste directeur-salesiaan, het gedicht ‘het schrijverken’ plastisch voorgedragen door dhr. J. Van Scherpenheuvel (leraar algemene talen), het ‘Hoog Don Bosco Hoog’-lied gezongen door de prille Populierenzangers en alle goede wensen van alle leerlingen van de eerste lichting.
Daarnaast verbergt de kist ook nog bekers, rapporten, memorabilia en stof tot nadenken. Vooral de noest gravende bibaris verdient uw volmondig respect, want met een stevige ‘toink’ zette hij de spade op het deksel. Na wat hijs- en trekwerk stond de kist ter inzage opgesteld aan het secretariaat.

Schattenjacht in beeld

Uit de Z-files: het ingraven van de 50-jarige kist op vrijdag 2 mei dient te geschieden met behulp van een kleine bobcat geleverd door dhr Tim M, waarbij het gras zo weinig mogelijk beschadigd mag worden. Om het graafwerk te bespoedigen dient elkeen voorzien te zijn van goed gerief. Ter verduidelijking voor dhr Tim B: wij bedoelden daarmee op geen enkele wijze vloeibaar-in-glas materiaal. Aldaar de bobcat om onduidelijke redenen verstek gaf, konden wij aan den lijve ondervinden wat de betere bouwvakker al langer weet, nl dat de fundamenten van DBZ op grove wijze bestaat uit erg stenig bouwafval. We willen dan ook de collega’s aardrijkskunde en geschiedenis aanmoedigen om in een joint-venture deze wereld verder te ontdekken.

Preparation Two: een ontbijtje met een omeletje graag?

1700 verklede leerlingen vergasten op een ontbijt: hoe moeilijk kan het zijn? Zoek gewoon 75 gevarieerde locaties van verscheiden formaat: een knusse living, een terras met zwembad, een appartement met zicht op zee, een all-seasons-scoutslokaal of de strandbar aan de Gentse dokken. Voeg daar aan toe: schoon weer van minstens 21°, zodat de fietstocht naar school vlekkeloos en droog zou verlopen. Aldus geschiedde. Althans volgens Plan.

Uit de Z-files: dhr Geert H zal op speelse wijze deze gang van zaken coördineren. Hiervoor dient hij enkel van de 170 collega’s een eetplaats doorgespeeld te krijgen die hij vervolgens met spreekwoordelijk gemak zal linken aan de woonplaats van elke afzonderlijke leerling. Wenst hij daarbij gebruik te maken van de faciliteiten van een computer, dan mag dat, maar deze werkwijze is optioneel. Terloops zal deze info-koppeling ook met een eenvoudige druk op de knop doorgestuurd worden naar de drukker voor de gepersonaliseerde uitnodiging. Fluitje van een cent. ‘Tarara’. Er zijn er al voor minder door het lint gegaan. Gelukkig was er de eet- kleed- en spelbrochure made by mevr Anne D om iedereen te inspireren bij het eerste deel van deze dag. De fietstocht richting school verliep in een tamelijk droog karakter, met uitzondering van de fietsers die toevallig in die ene enkele stortbui terechtkwamen die onze buienradar over het hoofd had gezien. Diezelfde stortbui trof trouwens ook de speelplaats waar de 25 tentjes die reeds de dag daarvoor opgesteld werden, met één flukse zwaai van de grond werden gelicht om vervolgens niet zo netjes opgevouwen terug neer gekwakt te worden. Tijd voor noodplan B. dhr Chris C mocht ter plekke zijn KSA-organisatorisch talent uit de kast halen om al wat buiten klaarstond – met uitzondering van de monstertruck – binnenwaarts te schuiven. Dit talent zou vandaag de dag zeker nuttiger aangewend kunnen worden bij de komende regeringsformatie.

Preparation Three: it’s all in the game

Op je feestdag opgesloten worden in een klaslokaal: daar zijn geen woorden voor. Wel 50 opdrachten. Codes kraken, appels opsnorren in de verduisterde meisjeskleedkamer, snoepjestorens bouwen en bovenal opletten voor de loslopende zorro’s: menigeen eindigde onverwachts met een spanbandje aan onze trapleuning. Toch verliep de bevrijding ei-zo-na vlekkeloos waarna iedereen terecht kon bij de hapjesbar ‘chez Maarten & Martin’.
Spelplezier bleef ook in de namiddag overeind, met enkele fors uit de kluiten gewassen springkastelen, een goochelaar links en stand-up comedian Bouva rechts en een hele rist uitdagingen waarvan het record stap voor stap scherper werd gesteld. Oké, er was wel eens een wolkbreuk, maar nu ook niet weer zo erg. En ja, niet elke attractie was voor elk zieltje bestemd, maar net die gezellige georganiseerde chaos zorgde voor een fijn effect.

Uit de Z-files: Naast de vele topattracties voorzag mevr Emily G ook nog een stunt-voor-believers te weten een dodenrit van op het dak van het hoofdgebouw met een kabelbaan. Annex was er ook nog het alternatief, te weten een vrije sprong van op datzelfde dak op een 1 meter dik luchtkussen. Deelnemers aan beide disciplines dienen in het bezit te zijn van hun volledige denkvermogen en een papier te ondertekenen dat de school en de organisatoren buiten elke vervolging stelt in het geval dat! Om niet helemaal opgehelderde redenen werd deze activiteit in extremis geschrapt. Betreurenswaardig, maar het zij zo.

Preparation Four: brei een eind

Neen, geen helikopter deze keer die als een vederlichte vriend het einde van de avond inluidde, net zo min als een zonovergoten kampvuur met geroosterde marshmallows. Ook het pingpongballen spuwende kanon met het gouden balletje zal voor het 100-jarig bestaan moeten zijn. Uiteindelijk dook er – bijna uit het iets – een flashmobbende menigte van leerkrachten op. De stijl was vrij, de samenhang ontroerend. Toch ook uniek: wie doet ons dat na? Een klein vrij podium (dank u Veerle & Sambid) later stond de allereerste oudleerling er samen met de jongste DBZ-telg voor de plechtige sleuteloverhandiging. Spots aan, lichten uit en iedereen een fijne avond nog. Buiging. Af.

Uit de Z-files: Overdonderende eindes laten zich niet snel strikken. Maar dhr Hendrik P die op een volle Algemene Vergadering – daar waar alle leerkrachten van de school ook eens ervaren wat het is om een uurtje te zwijgen – zijn eigen 50-jarige lijf op het podium smeet om alle collega’s te overtuigen om zich in het grootste geheim te wijden aan de voorbereiding van die flashmob, dat had u écht graag willen meemaken. Yes, he’s a Jagger! Dat er na het verdwijnen van de laatste leerling nog wat nadars en frietresten verwijderd moesten worden, daar was enkel het kleine wonder voor nodig dat ‘teamgeest’ heet. Plots schoot elke leerkracht uit zijn krammen, hemdsmouwen opgerold en in een mum van tijd was de school weer de school. Tijd om d’er eentje op te klinken … en te dromen van een volgend feestjaar.

Naschrift

Tijd dus voor die nieuwe kist. De inhoud is al bijna klaar, maar misschien is er na dit ‘eerste’ schooljaar van het nieuwe jaar wel iets dat jij erg graag zou begraven voor de komende 25 jaar? Bezorg het ons als de bliksem, want eenmaal de kist verzegeld , de nieuwe put gegraven en het zand geschept zal enkel de tijd zich kunnen nestelen in het warme bedje van onze herinneringen.

Met nostalgische groeten, dhr Frank D,
namens het aoptheoseteam

Ga naar Flickralbum en Facebookalbum.

‘Songs From Mirage’ is een muzikaal verhaal zonder onderbrekingen.

Avontuurlijke, dynamische en intense klanken
laten je wegdromen naar verre oorden.
Deze reis eindigt pas
nadat de laatste klanken zijn verdwenen.

Songs from Mirage is terzelfder tijd ook een ontmoeting tussen twee werelden.
Twee koren leren elkaar kennen door middel van de muzikale taal en tillen elkaar op tot een hogere toonaard …

Schrijf hier in voor de voorstellingen van vrijdag 27 en zaterdag 28 maart.

Credits

Muziek

Aranis : Songs from mirage

Coaching muzikanten

Joris Vanvinckenroye
Geert Hoste

Dirigent koor

Debby De Smet
Sarah Steiner

Logistiek

Tim Moerman

Uitvoerders

Kooriander
Der Mittelstufenchor des Theresia-Gerhardinger-Gymnasiums am Anger
Aranis en muzikanten van de derde graad.

Uitwisselingsprogramma

Kathleen Dhondt
Veronique Dept
Debby De Smet

Sponsors

Koor&Stem
Jeugd en muziek Gent
Canon Cultuurcel/Dynamo
Der Mittelstufenchor des Theresia-Gerhardinger-Gymnasiums am Anger

Grafisch ontwerp

Leen Piqueur